Text English
Prezentacje
Materiały
Przypadki
Powrót

Aktualności
20/11/2015
Podatki dla przedsiębiorców nie takie straszne

17/11/2015
Wątpliwości wobec rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatnika

04/09/2015
Przedsiębiorca – aparat skarbowy: kto słabszy kto silniejszy?


Potrzebne dyplom i dobra reputacja
Źródło: Rzeczpospolita
 

Działalność gospodarcza w Austrii


Rzeczpospolita 13.09.2005
NIM ZOSTANIESZ RZEMIEŚLNIKIEM W AUSTRII

Potrzebne dyplom i dobra reputacja


Jeśli chcesz założyć firmę w Austrii, pamiętaj, że miejscowi urzędnicy zażądają przy rejestracji, oprócz dyplomu, również zaświadczenia o stażu zawodowym i opinii o dobrej reputacji


Zgodnie z austriacką ustawą o działalności gospodarczej z 1994 r. obywatele UE (także Polacy) mogą prowadzić działalność gospodarczą na identycznych zasadach jak Austriacy. Oznacza to, że wymóg posiadania odpowiednich kwalifikacji potrzebnych do wykonywania danego zawodu przez Austriaka dotyczy także osób z pozostałych państw UE (tzw. zasada niedyskryminacji).

Podejmując jednak działalność gospodarczą, trzeba pamiętać, że w Austrii są 82 zawody zaliczone do tzw. regulowanych, w tym aż 52 to profesje typowo rzemieślnicze.

Decyduje minister
O uznaniu kwalifikacji w zawodach regulowanych decyduje austriackie Ministerstwo Gospodarki i Pracy.

Wniosek składa się w Federalnym Ministerstwie Gospodarki i Pracy na adres: Bundesministerium für Wirtschaft und Arbeit, Abteilung l/4, Stubenring, 1 A-1010 Wien.

Dbaj o reputację
Dodatkowo przyszły przedsiębiorca musi spełniać tzw. wymogi ogólne określone w art. 13 austriackiej ustawy o działalności gospodarczej. A to oznacza, że nie może być skazany: > za oszustwa biznesowe i działania na szkodę wierzycieli, > na karę powyżej 3 miesięcy pozbawienia wolności (za inne czyny) i figurować w krajowym rejestrze skazanych, > na podstawie ustawy o narkotykach.

Działalności gospodarczej nie mogą też prowadzić osoby ukarane grzywną powyżej 726 euro oraz skazane na karę pozbawienia wolności za oszustwa podatkowe, przemyt, przestępstwa przeciwko monopolowi państwowemu (np. fałszerstwo pieniędzy), jeśli od skazania (prawomocnym wyrokiem) nie minęło 5 lat.

Do wniosku o uznanie kwalifikacji trzeba dołączyć wyciąg z polskiego rejestru skazanych. Czasami austriackiego urzędnika może zadowolić złożenie specjalnego pisemnego oświadczenia (Erklärung) o braku przeciwwskazań do wykonywania określonej działalności (np. piekarza, murarza czy introligatora).

Opłata za wydanie decyzji o uznaniu kwalifikacji wynosi 150 euro, a maksymalny czas oczekiwania to 6 miesięcy.

Piekarz tylko z referencjami
Spośród 82 profesji zaliczonych do tzw. regulowanych 52 to zawody rzemieślnicze. Na długiej liście znaleźli się m.in. piekarz, elektronik, garncarz, rzeźnik i mechanik samochodowy. Zgodnie z austriackim prawem osoby, które zamierzają prowadzić działalność gospodarczą w tych dziedzinach lub pracować w jednym z wymienionych zawodów, muszą - oprócz dyplomu - mieć odpowiedni staż zawodowy.

Potwierdź kwalifikacje
Do uznania kwalifikacji potrzebne jest ponadto zaświadczenie z Polski, że kandydat na rzemieślnika spełnia jeden z czterech wymogów:
> przez 6 lat nieprzerwanie prowadził samodzielną działalność gospodarczą lub był zatrudniony jako kierownik przedsiębiorstwa,
> 3 lata pracował na własny rachunek lub jako kierownik firmy,
> przez 3 lata prowadził samodzielną działalność lub 5 lat pracował jako pracownik najemny w swojej branży,
> 5 lat nieprzerwanie pracował na stanowisku kierowniczym, z czego co najmniej 3 na stanowiskach wymagających specjalistycznej wiedzy, a fakt ten trzeba potwierdzić dodatkowym dokumentem.

Możesz zdać egzamin
Jeśli okaże się, że przedsiębiorca z Polski nie spełnia żadnego z tych warunków, sytuacja jest trudniejsza, ale niebeznadziejna. Żeby potwierdzić swoje kwalifikacje, można zdać tzw. egzamin sprawdzający. Trzeba jednak wówczas liczyć się z tym, że austriacki urzędnik, zanim wyda pozytywną decyzję, przepuści kandydata przez gęste egzaminacyjne sito.

Nie do końca krawiec
W Austrii obowiązują też przepisy o tzw. zawodach niepełnych oraz uznawaniu kwalifikacji zawodowych niezbędnych do ich wykonywania (Teilgewerbeverordnung - BGBl 1998 II/11)).

Zawody niepełne są okrojoną formą zawodów i działalności regulowanych (możliwe jest wykonywanie tylko określonych czynności). W praktyce oznacza to rozszerzenie listy zawodów regulowanych o kolejne 21 profesji.

Do ich wykonywania potrzebne są niższe kwalifikacje i krótszy staż zawodowy. Warunkiem uznania kwalifikacji jest ukończenie 3-letniej szkoły zawodowej oraz roczne doświadczenie zawodowe.

Uznanie kwalifikacji w zawodzie tzw. pełnym (np. krawiec) automatycznie uprawnia do wykonywania działalności w zawodzie niepełnym (np. przeróbki krawieckie). Ale osoba zajmująca się przeróbkami nie może świadczyć usług zarezerwowanych wyłącznie dla krawca, np. szyć ubrań.

Na liście tzw. zawodów niepełnych znaleźli się też m.in.: montażysta szyb samochodowych, osoby zajmujące się czyszczeniem mebli, ostrzeniem narzędzi (np. nożyczek).

JAN JACEK OLSZEWSKI
W tekście wykorzystałem materiały Wydziału Ekonomiczno-Handlowego Ambasady RP w Wiedniu

X